SAMEN KUNNEN WE MEER |

Het CDA is nooit af Samen Kunnen we Meer !

Update’s in de website !

Ingezonden brief aan de CDA Fractie van het CDA Halderberge

Van: Ad Schouw
Verzonden: zondag 2 februari 2020 20:24:35 (UTC+01:00) Amsterdam, Berlijn, Bern, Rome, Stockholm, Wenen
Aan: Simone Dirven; Frank Rockx; Jan Paantjes; Ruud Beerendonk
Onderwerp: Villapark Pagnevaart

Geachte Fractie,

Naar aanleiding van het bezoek aan “Villapark Pagnevaart “heb ik de volgende opmerkingen.
Algemeen: “Villapark Pagnevaart”is een klein eenvoudig complex recreatiewoningen zonder aanvullende voorzieningen.

Het ligt ingeklemd tussen Molencate Bosbad Hoeven en Camping De Haspel. Iets verderop maakt Camping “De Wildert “het recreatieaanbod in Hoeven compleet. Villapark Pagnevaart is te klein en te simpel om zelfstandig op de recreatiemarkt te kunnen opereren . Er ontbreken voorzieningen als een kleine supermarkt, een zwembad, speelvoorzieningen en recreatiemogelijkheden. Aansluiting bij Molencate Bosbad zou voor de hand liggen om als recreatievoorziening te overleven.

Nu is het een mislukte investering zowel voor de particulieren die hier een vakantievilla hebben gekocht als belegging als voor de grotere partij. De eigenaren hebben nu hun investering rendabel weten te maken door illegale huisvesting van arbeidsmigranten. De gemeente heeft dit al lange tijd gedoogd, althans is niet handhavend opgetreden.

Nu ligt de vraag tot legalisering van deze situatie voor. Op zich is het een aanvaardbare vorm van huisvesting voor arbeidsmigranten die hier kortdurend verblijven. In de praktijk verblijven veel arbeidsmigranten hier langer omdat ze een redelijk vaste betrekking hebben bij de industriële en logistieke bedrijven in de groot regio West-Brabant en Zuid-Holland.

Bij legalisatie voegt de gemeente Halderberge in een klap 160 woningen aan haar wooncontigent toe. Vragen: Krijgen de huizen dan een eigen huisnummer? Zijn de bewoners huurders in de zin van de wet? Zijn ze individueel ook aansprakelijk voor riool- en reinigingsrechten? Wordt de gemeente eigenaar van de infrastructuur, Wegen, riolering en elektrisch ?

Is de huidige vorm van arbeidsmigratie blijvend? Of is dit over pakweg 10 jaar weer over? En wat dan ? De huisjes zijn vrij simpel gebouwd en beslist niet geschikt voor “normale “bewoning.

U merkt aan mijn opmerkingen wel dat ik er niets voor zou voelen om de huidige illegale situatie te legaliseren om een mislukt investeringsproject uit het slop te halen. Daar komt bij dat de gemeente en zeker de kern Hoeven zich als toeristische trekpleister wil profileren. Daar past een huisvestingsproject voor enkele honderden arbeidsmigranten precies tussen Grote recreatievoorzieningen als Molencate en camping De Haspel niet bij naar mijn mening.

Ik wens jullie bij je afwegingen ter besluitvorming in de Raad veel wijsheid toe.

Met vriendelijke groet.

Note ! Voor nadere informatie kunt U zich wenden tot de fractieleden van het CDA Haderberge. ( zie ” FRACTIE “)

Een brief van Tweede Kamerlid Madelaine van Toorenburg aan de leden van het CDA Halderberge.

Dat in Nederland wordt gepleit voor het legaliseren van harddrugs, is ronduit absurd. De ‘War on drugs’ is blijkens onderzoek jarenlang ernstig verwaarloosd en pas recent opgepakt. Het gaat nu om doorpakken. Partijen als D66, GroenLinks maar ook Forum voor Democratie denken dat met het legaliseren van harddrugs de drugscriminaliteit beter kan worden aangepakt. Het CDA vindt dit niet alleen naïef, maar ook heel gevaarlijk. Nederland is de spil in de internationale drugshandel juist omdat we er zo soepel mee omgaan. We moeten dit niet langer gedogen en tolereren maar juist gericht aanpakken en bestraffen.

Specifiek Nederland wordt in één adem genoemd met Colombia en Venezuela. Criminelen beschieten elkaar op klaarlichte dag. We hebben de zogenaamde zwijgwijken waar jongeren worden geronseld. In Brabant liggen bossen vol giftige chemicaliën. Ondertussen komen op Amsterdam ladingen toeristen af, louter voor drugsgebruik en prostitutie, met alle overlast en agressie van dien. Het CDA snapt niet hoe zogenaamd progressieve partijen pleiten voor het legaliseren van harddrugs, terwijl deze verwoestende middelen onze samenleving ontwrichten.

De normalisering van drugsgebruik is een maatschappelijk probleem geworden. Legalisering of regulering zal drugs nóg toegankelijker maken. Daarmee zal de misdaad en politie-inzet naar verwachting helemaal niet af nemen. In tegendeel, in Canada, waar wiet volledig gelegaliseerd is, komen ze van een koude kermis thuis. De drugs is niet aan te slepen, er wordt meer dan ooit gebruikt en de druk op de inzet van politie en justitie is vergroot. Misdadigers laten hun lucratieve handel echt niet zomaar afpakken dus de vermenging tussen onder- en bovenwereld wordt groter. Bovendien, veel van de drugs die hier wordt geproduceerd en verhandeld is voor het buitenland bestemd. Dat gaat gewoon door.

We zullen dus juist meer moeten inzetten op het verbieden en straffen, dan op gedogen en tolereren. Dat zijn we aan onze jeugd verplicht. Juist voor hen kunnen we het hoofd niet in de schoot werpen. We zijn het aan hen verplicht het tij nu te keren. Het is bovendien een rare redenering om iets te willen legaliseren, omdat het lastig is om te verbieden omdat er toch wordt gebruikt. Dan kunnen we net zo goed het wetboek van strafrecht weggooien.

Het CDA staat pal achter de ouders die hun kinderen willen beschermen tegen drugs en achter de hulpverleners die dagelijks te maken hebben met de vernietigende werking ervan. Daarom hebben wij als partij gepleit voor een Multidisciplinaire Interventie Team om de drugscriminaliteit aan te pakken. Die aanpak wordt nu uitgerold door minister Grapperhaus en daar zijn wij trots op. We kunnen niet toestaan dat Nederland straks een land wordt dat groot is door de productie van drugs. We moeten onze jongeren beschermen tegen de naïviteit van partijen die denken dat het allemaal normaal is.

Madeleine van Toorenburg
CDA Tweede Kamerlid

Motie Stikstof en agrarische ondernemers / veehouderijen

Artikel 38 vraag “Hart voor de Zaak-Rondom Brink Oudenbosch”

Motie werkgroep Erfgoed Oudenbosch

Reisverhaal van CDA Fractielid Frank Rockx ////////// USA: een land in het kwadraat

Na een CDA- campagneactie eind november 2018, enkele weken na het overlijden van mijn geliefde Franka, zat partijgenoot Kees Groen naast me. Onder het genot van een bakje koffie zei hij zomaar plots tegen mij: ”Frank, wat zou je ervan vinden als mijn vrouw Laetitia en ik jou meenamen op vakantie”? Ik was zeer verbaasd en tegelijkertijd verguld met het genereuze aanbod van Kees. Toen ik wat aarzelend instemde met zijn vraag zei hij er meteen achteraan: “Je mag nog kiezen ook: China of Amerika!” “Nou, zei ik vrijwel meteen: dan weet ik het wel. Dan wordt het Amerika!”

Voor zover de voorgeschiedenis.
Op 13 oktober j.l. was het zover: ik stapte met Laetitia (voor intimi kortweg Tiets genoemd) op het vliegtuig. Kees was ons al voorgegaan, omdat hij elders in de USA eerst nog wat zakelijke afspraken had. Na een vlucht van 10 en een half uur landden we in San Francisco. De strenge Amerikaanse douane liet ons liefst anderhalf uur in de rij staan voordat we werden toegelaten tot “het land van de onbegrensde mogelijkheden.” Nou, die mogelijkheden werden dus meteen beperkt! Nadat we onze koffers in een motel hadden geparkeerd stapten we in de metro om het centrum van San Francisco te bezoeken. Na 2 dagen, waarin we onder andere over de beroemde Golden Gate Bridge reden, de beruchte gevangenis op het eiland Alcatraz bezochten , een bustour en meerdere wandelingen door de stad maakten gingen we echt “on the road” met een huurauto. Ik wil nog wel vermelden, dat ik schrok van het grote aantal (36.000!) zwervers, dat in San Francisco op straat loopt, ligt en slaapt. Ontluisterend voor een rijk land als de USA. Datzelfde beeld kwam aan het einde van onze reis nog een keer terug toen we Los Angeles aandeden. Na een lange rit in de auto was ons eerste reisdoel het Yosimeti-park: in het zeer bergachtige park viel me op, dat de bosbranden van vorig jaar veel schade hadden aangericht in het verder prachtige park, dat al in mooie herfstkleuren was gehuld. Dag 5 werd de eerste, echt adembenemende dag. Het werd een bij tijden emotioneel bezoek aan de reusachtige Sequoia- bomen in het gelijknamige park. Ik schoot vol toen ik de majestueuze boomreuzen voor me zag opdoemen. Tot 100 meter hoog en een doorsnee van 8 tot 11 meter! Wat voelde ik me nietig bij het aanschouwen van zoveel overweldigende natuur. Ik moet u zeggen: het werkt heel louterend en waarschijnlijk speelde nog wat onverwerkte rouw mogelijk mee. Wat een tegenstelling de dag erna. We reden naar en door Death Valley. Een desolaat gebied, waarin je de oneindige uitgestrektheid van de USA aan den lijve ondervindt. Aan de eindeloze wegen, die uiteindelijk leiden naar een kale, droge zoutvlakte, komt ogenschijnlijk geen einde. Je bent bijna oprecht blij, dat je een levend dier, een coyote, voor je camera krijgt. Over tegenstellingen gesproken: Las Vegas op dag 7. Amerika op zijn gekst, over de top en een volkomen van de pot gerukte stad, waarin vertier, gokken,seks en geld de hoofdrollen vertolken. We liepen op een gegeven moment met zijn drieën door een overdekte straat, waarin te midden van live -muziek topless- dames, verkleed als nonnetjes, een act opvoerden, die ik op geen enkele wijze kon plaatsen. Mijn mond kon niet verder open…… In het hotel boven slapen en gokken beneden: dat is het beeld van de gokstad, wat ik waarschijnlijk nooit mee kwijtraak. En wat te denken van een heuse replica van de Eiffeltoren midden in de stad: compleet gekkenhuis, maar wel leuk! De volgende dag een heuse reisdag met weer eindeloze wegen op weg naar wat het hoogtepunt van de reis moest worden: de Grand Canyon. Voordat we daar aankwamen brachten tussendoor een bezoek aan de Hooverdam , genoemd naar de 35^e president van Amerika Herbert Hoover, die in de jaren dertig van de vorige eeuw voor de aanleg van de dam had geijverd. Een imposant bouwwerk, waarbij aangetekend dient te worden, dat ook daar de gevolgen van klimaatverandering zichtbaar zijn: in het stuwmeer is het waterpeil vanaf de jaren 80 meer dan 20 meter gezakt. Dat moeten ze eens wat vaker tegen meneer Trump vertellen…..

En toen….was daar de Grand Canyon. Kees en Tiets hadden al eens eerder een helikoptervlucht erboven gemaakt. Ze drongen er (terecht) bij mij op aan, dat ik hetzelfde zou doen. Tezamen met 2 Duitse echtparen stapte ik een grote, groene heli. Het eerste kwartier vlogen we over louter dennenbomen. Niet zo heel spannend, maar toen we over de rand van de canyon in een diepte van ruim 1600 meter keken was dat een zo overweldigende ervaring, dat de tranen bij de mevrouw naast me spontaan over haar wangen biggelden. Toen had ook ik het even niet breed…. Veel te snel was de vlucht voorbij, maar een blijvende herinnering was geboren. De rest van die dag reden met een shuttle-bus langs de canyon naar verschillende uitkijkposten van dit wereldwonder. Prachtig! Onderweg maakten we meerdere kiekjes van een groot soort herten, elken genaamd, die daar onverstoorbaar rondlopen en zich niets van de toeristen aantrekken. Eerlijk gezegd waren de bezoeken aan de Grand Canyon en de sequoia`s de absolute hoogtepunten van mijn reis. Toch was de dag erna bijna net zo indrukwekkend. We bezochten Antilope-canyon. U zult misschien denken: alweer zo’n gat in de grond, maar dit was zo anders.
Gelegen in een Indianenreservaat daal je met een klein groepje af via steile trappen naar de bodem van een canyon, waar je vervolgens de kracht van water door de eeuwen heen van dichtbij kunt aanschouwen. Glad geschuurde wanden, die door de bijzondere lichtinval een betoverend effect hebben. Ik heb daar de mooiste plaatjes van de reis kunnen schieten en veelvuldig met familie en vrienden gedeeld. Kreeg daar van hen na afloop van de reis de meeste complimenten over. We sloten de bezoeken aan de canyons af met Bryce-canyon en Zionpark, waarbij vooral de kleuren en het indrukwekkend landschap je blijven verbazen. Je moet het in dit deel van de USA niet hebben van mooie flora en fauna,want het is allemaal droog en dor, maar het bijzondere landschap maakt alles goed. En weer moesten we daarna vele kilometers maken om terug te rijden naar San Diego, waar we twee dagen bleven. In die stad gingen we zelfs even cultureel doen, want in het daar gelegen Balboa-park bezochten we het San Diego museum of art, waar een echte Degas, Van Gogh en van Ruijsdael te zien waren.
Geen prutsmuseumpje dus….! In datzelfde park was ook een prachtige botanische tuin en een woestijnachtige rotstuin. Het park is zo groot, dat we na afloop heel goed moesten zoeken waar we ook alweer onze auto hadden geparkeerd.
Het rondrijdende treintje bracht uitkomst. Ook dat is Amerika: groot, groter, grootst! De laatste drie nachten en twee dagen waren we in de wereldstad Los Angeles. Natuurlijk bezochten we de beroemde Santa Monica- pier (daar eindigt route 66) en Marina Harbour. Onze vakantie sloten we af met een bustour door de stad, waar we over de sterrentegels liepen op de Hollywoord Boulevard en de huizen van de beroemdheden zagen in Beverly-Hills en Brentwood. Toch maakte de stad van 15 miljoen inwoners niet zoveel indruk op mij als San Francisco. En toen de terugvlucht naar Amsterdam met de wind in de rug: de vlucht duurde een uur korter dan de heenreis.

Al met al een onvergetelijke reis waar ik met veel plezier en dierbare herinneringen op terugkijk. En wat vond ik nu van de Amerikanen? Ze zijn vriendelijk, oppervlakkig en informeel. Vriendelijk als je met hen kennismaakt, oppervlakkig omdat je snel merkt, dat ze niet echt in je geïnteresseerd zijn. Je bent voor hen vooral iemand, aan wie ze kunnen verdienen en informeel, als ze je steeds in een restaurant aanspreken met: “Hi guys, what can i do for you!” Slotopmerking: zonder die geweldige luitjes Kees en Laetitia Groen was deze reis nooit werkelijkheid geworden.
Ik ben hen dan ook zeer erkentelijk, dat ik met hen mee op reis mocht.
Ik hou me aanbevolen voor een volgende keer…..!!

Frank Rockx

Belangrijk Politiek Nieuws voor de Burgers van de Gemeente Halderberge !!

Geachte raadsleden,

Onlangs is in het seniorenconvent de termijnagenda behandeld. Besloten is om de behandeling van het
afvalbeleidsplan 2019-2022 niet in September te behandelen maar in Oktober om op deze wijze een koppeling
te maken met het rekenkameronderzoek.

Intern is gestuurd op behandeling in September en zijn dus alle benodigde stappen hierin gezet, zowel het besluit van het college als ook communicatie via het persgesprek.
Aangezien er inmiddels in de zowel de Bode als BN de Stem gecommuniceerd is kunnen wij ons voorstellen dat u ook als raadsleden vragen krijgt zonder de exacte inhoud van het beleidsplan te kennen aangezien deze nu dus niet aangeleverd is voor de commissiebehandeling in September.

Het college stelt voor om het beleidsstuk via de griffie ‘alvast’ naar u te sturen zodat u hiervan kennis kunt nemen.
Inhoudelijke behandeling gaat dan conform de gemaakte afspraken in het seniorenconvent plaatsvinden in Oktober.

Verder is het zo dat met de behandeling in Oktober er een onpraktische situatie ontstaat tav de begrotingbehandeling.

In de begroting wordt gewerkt met de financiële gegevens zoals thans opgenomen in het beleidsplan.
De commissiebehandeling voor de begroting is gepland op 23 oktober as. Pas op 24 oktober wordt er een raadsbesluit genomen omtrent het afvalbeleidsplan 2019-2022. Mocht het zo zijn dat er wijziging (in financiële zin) worden verwacht in relatie tot het beleidsplan, dan zijn deze niet verwerkt in de begrotingsdocumenten die daags ervoor tijdens de begrotingscommissie worden behandeld.

Afhankelijk van het verloop van de behandelingen komen we met een praktische manier om de zaken weer op elkaar te laten aansluiten. U kunt hierbij denken aan een bijstelling op het moment van het vaststellen van de verordening afvalstoffenheffing 2020 in de vergadering van December 2019. Hier worden dan de aangepaste tarieven vastgesteld met daarbij een voorstel tot aanpassing van de begroting.

Met vriendelijke groet,
Hans Wierikx
Wethouder | Gemeente Halderberge

AFVALBELEID GEMEENTE HALDERBERGE

Rapportage Afvalinzameling Gemeente Halderberge

De CDA Fractie van het CDA Halderberge wil deze informatie graag met U delen, opdat er mogelijk reactie’s zullen volgen op hetgeen het College van B&W aan visie heeft m.b.t de afvalproblematiek in de gemeente Halderberge.

Graag vernemen wij U reactie hierover! Fractiesecretariaat

Art.38 vraag m.b.t Bestrijding van o.a Eikenprocessierups in de Gemeente Halderberge

Hallo CDA leden uit de Gemeente Halderberge en ook zeker aan U gericht, alle andere Halderbergse belangstellenden,

De CDA fractie Gemeente Halderberge heeft in de raadsvergadering van 4 July j.l een aktieve bijdrage geleverd in het debat m.b.t de Algemene beschouwingen 2020 en ook door aandacht te vragen aan de Raad en het College van Burgemeester en Wethouders voor een groot aantal belangrijke zaken.
De algemene beschouwingen van het CDA voor 2020 staan vooral in het teken van: Hoe kunnen we gezamenlijk als gemeenteraad een optimaal resultaat realiseren voor onze inwoners en bedrijven in Halderberge. Met “oog voor elkaar”: bereiken we naar onze mening meer dan de prestatiedrang die we als politici vaak ten toon spreiden
De CDA-fractie wil graag de informatie met U delen ! ( click op onderstaande update’s )

Het CDA is nooit af Samen Kunnen we Meer !

Ingezonden brief aan de CDA Fractie van het CDA Halderberge

Belangrijk Politiek Nieuws voor de Burgers van de Gemeente Halderberge !!

Samen kunnen we meer !